Op 19 februari zijn we veilig teruggekomen met een
plastic zak vol grote pompelmoezen, meegekregen van Dennis. Niemand keek in die
zak en de drie lange schroeven in mijn been werden evenmin door de metaaldetector
geregistreerd...
Dole Padma
Nog regelmatig worden we aan Suriname herinnerd.
Allereerst werd Dole op 11 maart 50 jaar! Zijn feest op Camp David hebben we
moeten missen. Maar we hebben weer veel van Dole geleerd, over planten en
geluiden: het hoge, snerpende geluid van Sagowijntjes in de bomen en, 's
nachts, het lage, grommend geluid van de nachtreiger.
Het "open huis" van Dole, verscholen in
het bos achterin Camp David.
Dole: "Zolang ik de bosgeluiden hoor en de
apen er naar binnen kunnen kijken voel ik me er thuis" (foto Frank
Boesveldt).
De Parbode
Op Camp David lagen dit keer exemplaren van de
Parbode met interessante maar ook kritische artikelen over het proces Bouterse,
over de Coup van 1980 en over het leven in Suriname. In de NRC van 12 maart
wordt aandacht besteed aan een getuigenis van één van de coupplegers, Ruben
Rozendaal: Bouterse zou wel degelijk op 8 december 1982 in Fort Zeelandia aanwezig
zijn geweest. Zal zo'n tweede verklaring van deze oud-sergeant Bouterse nog
kunnen deren? De Parbode-redacteur, Iwan Brave, wijst erop dat de verklaring
ontsproten is uit bitterheid en nog steeds omhuld is door duisternis. Als ik me
afvraag hoe de Surinamers hier ooit nog uit moeten komen, denk ik maar weer:
hoe zit het met ons Srebrenica?
De Parbode van februari 2012, waarin Ruben
Rozendaal aangeeft dat de tijd gekomen is ("boomrijp" is) om de
waarheid te vertellen.
Ondertussen vierde een week na onze terugkomst
Bouterse de staatsgreep van 25 februari 1980 op het "Plein van de
Revolutie". Het politiebureau dat daar toen stond werd in brand geschoten.
Nu staat er een monument gemaakt door de neef van Dennis, Jules Chin a Foeng.
Om de Coup te vieren ontving Bouterse Teodoro Obiang,
de president van Equatoriaal-Guinea, een landje 6x kleiner dan Suriname. Met
met de persoon heeft Bouterse wel enige overeenkomst: Obiang kwam aan de macht
door een Coup in 1979, heeft weinig op met mensenrechten en heeft een zoon die
verdacht wordt van grootschalige corruptie....
Het "Plein van de Revolutie" op de
plaats van het voormalige politiebureau.
Links het relief gemaakt door de neef van Dennis
Chin a Foeng.
In zijn toespraak heeft Bouterse erop gewezen dat
Suriname haar eigen geschiedenis moet conserveren. En daar hoort misschien ook
het korte bezoek bij dat La Condamine aan Paramaribo bracht in 1744. Op zijn
poster van 2001 heeft Paul Woei dit bezoek onder de aandacht gebracht. Maar hoe
is hij op de naam La Condamine gekomen? Gedurende ons bezoek aan Paul Woei zijn
we daar nog niet achter gekomen. Wél vond Iwan Brave het een leuk idee om La
Condamine’s bezoek meer in detail te beschrijven in een stukje voor de Parbode.
Op bezoek bij Paul Woei: prachtige beelden,
schilderijen en sieraden (van zijn dochter). Maar hóe kwam hij nou aan de naam
van La Condamine?
Afscheid
Het traditionele afscheidseten in Paramaribo was dit
keer een rijsttafel in het Javaanse restaurant Sarinah: héél anders dan bij ons
en héél lekker. De ~5 kg die we op de Corantijn waren afgevallen zijn er zo
snel weer bijgekomen.
Afscheidseten in restaurant Sarinah, Paramaribo.
Links: Frank Tseng, die mee was op onze
Corantijn-tocht, Marina, Dennis, Cindy en Anne-Margreet. Rechts: Hilbert en
Lous.
